जरा ऐक ना

जरा ऐक ना
मी बोलते आहे ना? ||धृ||
पहाटेच्या रम्य वेळी कोकिळेचे सूर ऐक ना
थंडगार वाऱ्याची झुळूक हळूच स्पर्श करून गेली मनातील खट्याळ विचारांनी झाल्या गुदगुल्या

जरा ऐक ना
मी बोलते आहे ना?||1||
रेशीम तृणांच्या गादी वर चालताना,
रवीच्या किरणे प्रकाशित झालेला तो दव
मला रत्नाहून भारी सुखावून गेला,?
पाण्याचा टपटप पडणारा तो सूर

जरा ऐक ना
मी बोलते आहे ना||2||
डोंगरा आडून तळपत राहणाऱ्या भास्करा
धडधडणाऱ्या हृदयामधील प्रेमाच्या भावना
चांदण्याच्या मखमली गालीच्या वरून उडालेल्या पक्षांचा किलबिलाट,

जरा ऐक ना
मी बोलते आहे ना?||3||
माझे बोलणे आणखी दुसरे काय असणार?
स्वच्छंद विहरणे, मनसोक्त हसणे,
आपल्याच धुंदीत हरवून जावे या निसर्गाच्या कुशीत,
जिथे पसरले होते गंध काही अनामिक,
हळूच धरावे पंख फुलपाखरांचे ,
टिपून घ्यावे थेंब ते पानांवरचे ,
शिकून घ्यावे गृह कौशल्य पक्षांकडून,
उंच बांधती सुंदर खोपे झाडावरती,
आहे तो वर साठवून ठेव ते स्वर तुझ्यापाशी,
मग ओ दे म्हणशील रिकाम्या बाकड्या पाशी

जरा ऐक ना
मी बोलते आहे ना ||4||

• कवियात्री : सौ. साधना आणवेकर